piątek, 28 lutego 2014

Metoda W. Sherborne -M. Bogdanowicz


WSiP, Warszawa 1997


         Prof. Marta Bogdanowicz, znana dziecięca psycholog kliniczna dokładnie opisuje popularną
 i znaną w Polsce już od lat 70. wspomagającą rozwój dziecka metodę Weroniki Sherborne,
z wykształcenia nauczycielki wychowania fizycznego i fizjoterapeutki. Temat jest jej znany i bliski, ponieważ sama jest jedną z pierwszych osób zajmujących się tą metodą w praktyce oraz jedną z kilku trenerów w Polsce.

          Metoda Ruchu Rozwijającego ma swoje źródła w teorii i praktyce szkoły  R. Labana, który uważał, że ruch jest wyrazem potrzeby ludzkiej aktywności. Stałe ograniczanie go prowadzi do wzrastania wewnętrznego napięcia, stresów i zahamowań, a w konsekwencji jest przyczyną utraty wiary we własne możliwości, zamykania się w sobie, unikania kontaktów  z otoczeniem.  
          
W. Sherborne rozwinęła koncepcję Labana w kierunku humanistycznym. Zwróciła uwagę na potrzebę rozwijania bliskich związków między ludźmi, istotną dla rozwoju osobowości
dziecka, niedocenianą i nie realizowaną w szkolnictwie. Idea wspomagania rozwoju dziecka przez nawiązanie więzi emocjonalnej z innymi ludźmi pogłębiła  stała się podstawą jej własnej metody, którą d można by nazwać „psychologią ruchu".
           
         Metoda Ruchu Rozwijającego (MRR) Weroniki Sherborne fascynuje swoją naturalnością, prostotą i uniwersalnością. Jest doskonała zarówno dla dzieci ćwiczących w warunkach przedszkolnych, jak i w zabawie z rodzicami, o czym można się przekonać sięgając po tą książkę
 i „testując” podane przykłady w domu.
Podstawowe założenia metody to rozwijanie przez ruch:
1) świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego,
2) świadomości przestrzeni i działania w niej,
3) dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.

          Przedstawione przykłady pozwalają m.in.  zdobyć pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu, nawiązać kontakt i współpracę z partnerem i grupą, pomagają w pracy z dziećmi nadpobudliwymi, jąkającymi się, z zaburzeniami emocjonalnymi.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz